Pan O - Lauren Blakely

Autor: Lauren Blakely

Tytuł: Pan O

Wydawnictwo:  Editio

Ilość stron: 320

Data premiery: 07 marzec 2018 

Recenzja:

Po przeczytaniu "Pana Wyposażonego" wprost  nie mogłam się doczekać, aż sięgnę po kolejny tom. Więc gdy tylko dostałam propozycję zrecenzowania tej książki nie zastanawiałam się dwa razy, a może jednak powinnam... Jako zawodowi książkoholicy bardzo dobrze zdajecie sobie pewnie sprawę ze znaczenia terminu "klątwa drugiej części", niestety dopadła ona również Lauren Blakely i jestem tym faktem niezmiernie rozczarowana, ale o tym za chwilę.

"Pan O" opowiada historię Nicka Hammera, autora kreskówki o przygodach Pana Orgazma. Pewnego dnia Harper, siostra jego przyjaciela ma wobec niego nietypową prośbę, a Nick postanawia się zgodzić i tak właśnie zawiązuje się między nimi pewien układ, ale co jeśli do tego wszystkiego wkroczą uczucia? Miłość to okrutna bestia.

Mogłoby się wydawać, że to będzie całkiem fajna historia, schematyczna, ale przyjemna . Nic bardziej mylnego. Naprawdę, już dawno nie czytałam tak beznadziejnej książki. Właściwie najlepszym określeniem jest "zbiór nieudolnie opisanych aktów seksualnych", ponieważ nic więcej w tej książce nie znajdziecie. Historia była tak płytka, że czytanie jej aż bolało. Miewałam takie momenty kiedy myślałam sobie "Dobra, poddaję się. Nie wytrzymam dłużej z tą książką", na szczęście w takich momentach wspierała mnie Julia z Pomówmy o literaturze, za co niezmiernie jej dziękuję. Gdyby nie ona, nigdy nie skończyłabym tej książki.

Momentami miałam wrażenie, że autorka zbyt mocno wzoruje się na poprzedniej wersji, w czego rezultacie wydało mi się, że czytam ten sam fragment, tylko z innymi bohaterami w roli głównej.

Jeśli już mowa o bohaterach to warto wspomnieć, że ich kreacja również pozostawia wiele do życzenia. Dawno nie spotkałam się z tak bezosobowymi, papierowymi, i irytującymi bohaterami. I to chyba pierwszy raz, kiedy chłopak irytował mnie jeszcze bardziej niż dziewczyna. Momentami zastanawiałam się jak można być, aż tak głupim. Całkowicie nie rozumiałam sposobu myślenia oraz postępowania głównych bohterów, i strasznie cieszyłam się z momentu, w którym w końcu mogłam się z nimi rozstać.

"Pan O" był naprawdę nudną, przewidywalną, oraz męczącą książką. Nie wspominając już o błędach logicznych. Dla przykładu posłużę się fragmentem z książki.

"- Głębiej - poprosiła. - Uwielbiam, kiedy wchodzisz we mnie tak głęboko."

Oczywiście rzeczą naturalną jest, że kobieta jeszcze przed stosunkiem zdaje sobie sprawę z upodobań seksualnych wobec danego mężczyzny, ponieważ warto wspomnieć, że to jest ich pierwszy raz, a jak Harper już nam oznajmiła "uwielbia, gdy on wchodzi w nią tak głęboko". Mogłoby to sugerować, że mają już jakieś wspólne doświadczenie seksualne, jednak w książce dokładnie podkreślono, tak nie jest. W książce przewija się oczywiście więcej, tego typu błędów.

Pojawiła się również chwilowa inspiracja twórczością E. L. James, i również to nie wypadło zbyt dobrze. Najlepiej zrozumiecie o co mi chodzi po przeczytaniu tego fragmentu:

"Chętnie spełniłem jej życzenie, smagając moją niegrzeczną czarodziejkę jej własną różdżką, i łagodziłem każde uderzenie, dotykając jej wspaniałego krągłego tyłeczka, by potem znowu przejść do kolejnego zamachu. Rozpalałem ją. Sprawiałem, że się wiła." 

Podsumowując, zdecydowanie odradzam wam sięganie po tę książkę. Stracicie tylko czas i pieniądze. Zirytujecie się, stracicie cierpliwość i momentami możecie mieć małe załamanie nerwowe. Uwierzcie mi, nie warto się tak poświęcać.

                                              Za książkę dziękuję wydawnictwu:

Ocena:
✪✪✪✰✰✰✰✰✰✰

#Dominika