Świat na żółto. 23 małe odkrycia, które uratowały mi życie - Albert Espinosa

Autor: Albert Espinosa

Tytuł: Świat na żółto. 23 małe 

odkrycia, które uratowały mi życie

Wydawnictwo:  Znak Literanova

Ilość stron: 240

Data premiery: 13 lipca 2015

Opis:

23 MAŁE ODKRYCIA… Niby nic, a mają moc wywracania wszystkiego do góry nogami. Wyciągną cię za uszy z NAJCZARNIEJSZEJ DZIURY, pomogą się cieszyć, kiedy nie ma powodów do radości. Sprawią, że twój świat ZABARWI SIĘ NA ŻÓŁTO, stanie się jasny i słoneczny.
TRUDNO W TO UWIERZYĆ? A jeżeli podzieli się nimi z tobą chłopiec, który przez dziesięć lat mieszkał w szpitalu na oddziale onkologicznym, stracił nogę i otarł się o śmierć, a mimo to jest bardzo szczęśliwy?
Albert Espinosa nie owija w bawełnę, mówi wprost: „URODZIŁ MNIE RAK” - być może gdyby nie choroba, nie poczułby nigdy tej wielkiej radości życia, bezwarunkowego szczęścia, nie zrozumiał, jak ważna jest przyjaźń. Może niczego by nie odkrył?


Recenzja:

Czy zastanawialiście się kiedyś co może być dobrego w chorowaniu na raka? Jeśli tak to pewnie waszą pierwszą myślą było "nic". No bo przecież to jest zła choroba. Ludzie od niej umierają. Więc dlaczego miałoby być w niej coś dobrego. Otóż Albert Espinosa uważa, że dzięki tej chorobie coś zyskał. Znalazł swoich żółtych.

"Każdy jednak ma tylko dwudziestu trzech żółtych. Wiem, że 

dwadzieścia trzy to niewiele, ale to właściwa liczba. Zawsze 

wierzyłem w moc liczby dwadzieścia trzy; jest magiczna. 

Krew potrzebuje dwudziestu trzech sekund, by opłynąć cały 

ludzki organizm, w kręgosłupie są dwadzieścia trzy dyski, 

Juliuszowi Cezarowi zadano dwadzieścia trzy ciosy sztyletami. 

Płeć człowieka determinuje dwudziesta trzecia para chromosomów 

i każda para rodziców przekazuje swojemu dziecku dwadzieścia 

trzy pary chromosomów. (...) 23 kwietnia amputowano mi nogę."

Książka, o której chcę wam dzisiaj opowiedzieć jest autobiografią Alberta Espinosi napisaną w dość specyficzny sposób, ponieważ autor nie przetacza nam całego swojego życia, tylko tych kilka lat, w których chorował na raka. Stara się również wytłumaczyć nam kim są żółci, oraz przedstawić filozofię żółtego świata.

"Czasami od podążania jakąś ścieżka ważniejsze jest 

porzucenie jej, wybranie innej i uświadomienie sobie, 

że istnieje więcej dróg prowadzących tam, dokąd chcemy 

dojść. Nie osądzaj, unikaj myślenia, że wiesz wszystko 

najlepiej. Każda ścieżka może być dobra; tylko musi być 

wynikiem konkretnej decyzji."

Ale nie tylko o tym jest ta książka. Autor opowiada nam o swoich zmaganiach z chorobą, o kochaniu siebie i swojego życia, oraz o strachu przed śmiercią. Uczy nas jak znajdować w każdej sytuacji coś dobrego, zabawnego.

   "Ludzie czasami zapominają, że jesteśmy konsekwencją tego, 

        co przeżyliśmy w dzieciństwie i okresie dorastania, że jesteśmy 

produktem wielu chwil. I czasami odgradzamy się od nich 

murem, choć powinniśmy otworzyć dla nich szeroko drzwi."

Czytając tą książkę czujemy, że jest prawdziwa. Autor nazywa rzeczy po imieniu, nie podkoloryzuje niczego - jak często spotykamy to w filmach, nie mydli nam oczu. Uważam, że tą książkę powinien przeczytać każdy. Każdy zrozumie ją na swój indywidualny sposób. Będą nim targały inne emocje. Oraz wyniesie z niej inne wartości.

Ocena:

✪✪✪✪✪✪✪✪✪✪

Czytaliście lub zamierzacie przeczytać? Piszcie w komentarzach co o niej myślicie.

#Dominika